Czy z faktu, że błędy prognozy z badań często są przewidywalne wynika, że powinniśmy odrzucić teorię racjonalnych oczekiwań na pozostałych rynkach? Odpowiedź brzmi niekoniecznie. Problem tego rodzaju dowodów polega na tym, że dane pochodzą z badań, zamiast z faktycznych decyzji ekonomicznych podejmowanych przez uczestników rynku. To poważny zarzut wobec tych dowodów. Odpowiedzi uzyskane w badaniach nie zawsze są wiarygodne, ponieważ ankietowani mają niewielką motywację, aby mówić prawdę. Na przykład ludzie pytani o to ile czasu spędzają przed telewizorem, w swoich odpowiedziach znacznie zaniżają rzeczywisty czas poświęcony na oglądanie telewizji. Nie mówią też prawdy o tym, jakie programy oglądają. Ankietowani często odpowiadają, że oglądali balet w telewizji publicznej, podczas gdy wiemy, że naprawdę oglądali Yannę White odwracającą litery w Kole Fortuny, ponieważ to Kolo Fortuny, a nie balet, otrzymuje wyższe notowania u Nielsena. Ale ilu ludzi przyzna się do bycia stałymi widzami Koła Fortuny! Drugi problem z dowodami opartymi na badaniach polega na tym, że na zachowania rynku nie mogą w równym stopniu wpływać oczekiwania wszystkich uczestników badania, przez co wyniki nie są dobrym wskaźnikiem zachowania rynku. Na przykład, wiemy, że ceny na rynkach finansowych często zachowują się tak jak gdyby oczekiwania były racjonalne, nawet jeśli wielu uczestników rynku nie ma racjonalnych oczekiwań.