Opłata pobierana przez państwo od towarów przywożonych z zagranicy, wywożonych za granicę lub przewożonych przez terytorium państwa tranzytem. Wysokość opłaty celnej od poszczególnych towarów określają taryfy celne ? przywozowa i wywozowa. Od towarów przewożonych tranzytem przez terytorium państwa cło obecnie nie pobiera się stosownie do obowiązujących umów międzynarodowych. Jako towar traktuje się każdy przedmiot nowy lub używany przewożony przez granicę bez względu na jego wartość handlową czy osobistą. Określając wysokość stawek celnych taryfy celne ustalają zarazem zasady wymiaru cła, tzn. ustalają, czy cło wymierza się od ilości towaru, a więc od jednostki miary lub wagi, sztuki wg ściśle ustalonej stawki celnej dla danego towaru, czy też podstawą wymiaru cła jest wartość towaru; w tym ostatnim przypadku cło wymierza się np. w wysokości 20% wartości przywożonego z zagranicy towaru. Jeżeli zadaniem cła jest wyłącznie zapewnienie dochodów dla skarbu państwa, wówczas cło określa się jako fiskalne; gdy jednak obciążenie celne, nawet obok celów fiskalnych, ma oddziaływać na kształtowanie się rodzaju lub ilości obrotów towarowych z zagranicą, wtedy cła nabierają znaczenia ekonomicznego; tego rodzaju cła zaczęto stosować dopiero w XVIIw. we Francji. Cło gospodarcze miały i mają dotychczas za zadanie albo spowodować nieopłacalność obrotów towarowych z zagranicą i całkowicie zahamować przywóz łub wywóz niektórych towarów, albo tylko częściowo wpłynąć na rodzaj i ilość obrotów towarowych z zagranicą.